Pudel średni. Kojarzony głównie z dziwnymi fryzurami pudel dobrze sprawdzi się jako pies w bloku. Jest zwykle przyjazny dla ludzi i innych zwierząt, a do tego bardzo szybko się uczy. Potrzebuje obok siebie człowieka – to przyjazny pies, który mocno przywiązuje się do opiekuna. Właściwie ułożony nie będzie szczekliwy.
Pielęgnacja pudla Pudel jest rasą, która wymaga pielęgnacji w dużym zakresie. Każdy właściciel pudla musi być zdecydowany na konsekwentną i regularną pracę w postaci częstego czesania i kąpania psa. Poprawnie wykonywane przez nas zabiegi rekompensuje nam piękny wygląd szaty i satysfakcja, że to właśnie MY SAMI przyczyniamy się do efektownego wyglądu naszego psa. Ta konsekwencja i regularność są bardzo ważne dlatego, iż w przypadku pudla nie możemy odłożyć czesania na następne dni, bowiem może już być za późno i psa trzeba będzie krótko ostrzyc. Nie możemy też liczyć tylko na psich fryzjerów. Czasem nie będzie nawet czasu, aby móc się umówić na wizytę, a pies będzie potrzebował natychmiastowej interwencji - bo właśnie wpadnie w rzepy lub zmoknie mu sierść, która trzeba będzie ratować natychmiast. Pudel, dzięki swej szacie jest psem, nie wydającym charakterystycznego psiego zapachu, ani nie gubiącym sierści. Rekompensuje nam to ewentualny problem większego nakładu naszej pracy w pielęgnację sierści. Tak więc bierzmy się do roboty... Jeśli mamy do czynienia z bardzo zaniedbanym psem, posiadającym na sobie drugą, jak gdyby "skórę" lub kołtunów jest naprawdę dużo, psa po prostu należy ściąć całego na krótko. Jest to zabieg higieniczny, mający na celu odrośnięcie zdrowego włosa. Próby rozczesywania takiego psa nie mają sensu, gdyż nawet użycie różnego rodzaju odżywek i tak nie będzie w stanie zapobiec mechanicznemu uszkodzeniu włosa. Lepiej jest zatem poczekać na nowy i w pełni zdrowy włos, niż ratować zniszczony, szczególnie, że włos im dłuższy, tym wolniej rośnie. U psów, u których szatę można jeszcze uratować należy ściąć nadmiar włosa, pozostawiając jedynie tyle, ile będzie nam konieczne na uformowanie żądanej fryzury. Pozostałość dokładnie rozczesujemy. To rozczesanie będzie miało zasadnicze znaczenie przy kąpieli, gdzie zastosowane szampony i odżywki oraz woda do ich wypłukania musza mieć swobodny dostęp do każdego włosa z osobna, co w zbitych kołtunach jest niemożliwe. Po wysuszeniu przycinamy nadmiar włosa, który nam się pojawił po rozczesaniu kołtunów lub miejsc, w którym włos był już zbity. CZESANIE Pudla musimy czesać często, jednakże nie codziennie. Na zabieg ten zawsze trzeba zarezerwować sobie nieco czasu i nie spieszyć się, bowiem trzeba to zrobić dokładnie. U większych ras pudla tj średniak czy duży możemy sobie dzielić pracę na parę dni, jeśli nie możemy poświęcić jednorazowo tyle czasu, ile jest konieczne do uczesania całego psa za jednym razem. Każde czesanie powoduje mniej lub więcej wyrywanie i uszkodzenie włosa stąd powinno ono być na tyle częste by sierść nie zdążyła się skudlić, ale na tyle rzadkie by uniknąć nadmiernego łamania i wyrywania włosa szczotką czy grzebieniem. W praktyce czesać pudla powinniśmy co kilka dni, a czynność tę uzależniamy i od wielu czynników: rodzaju szaty, długości włosa, wieku psa oraz pogody. Przy włosie krótkim nie ma najmniejszego problemu i czesanie nie wymaga specjalnych umiejętności i wiedzy. Nie należy czesać suchego włosa, gdyż wtedy powodujemy jego nadmierne łamanie się. Powinniśmy użyć specjalnych preparatów, a w najgorszym wypadku nawet zwilżmy wodą lub woda z odżywką do włosów ludzkich czy nawet oliwką dla dzieci, albo też czystymi kosmetykami, które potem w czasie kąpieli wymyjemy. Po tłustej oliwce nawet po dobrych detergentach sierść pozostanie tłustawa, ale nie należy się tym przejmować. To nawet dobrze, gdyż w ten sposób włos będzie zabezpieczony przed działaniem czynników zewnętrznych na parę dni. Należy dzielić włos na partie i szczotką rozczesywać każdą partię z osobna, poczynając od skóry. Dla sprawdzenia skuteczności czesania sprawdzamy określone miejsce grzebieniem i jeśli zęby grzebienia swobodnie przejdą to znaczy że możemy zająć się kolejną partią włosa i znów od samej skóry przeczesujemy i sprawdzamy partia po partii przechodząc w inne części ciała. ROZCZESYWANIE O sierść pudla należy dbać tak, by nie dopuścić do powstania kołtunów. Jeśli jednak nam się to zdarzy (szczególnie dotyczy to psów młodych podczas wymiany sierści ze szczenięcej na dojrzałą oraz głównie psów stanowiących własność początkujących właścicieli) nie popadajmy w panikę i nie łapmy za nożyczki w celu wycięcia kołtuna, tylko uzbrojeni w cierpliwość przystąpmy do pracy nad jego rozsupłaniem. Potrzebne są nam do tego celu przede wszystkim własne palce oraz, jako pomoc kosmetyki, a na końcu grzebień o długich, rzadkich, metalowych zębach i szczotka. W zależności od stanu kołtuna stopniujemy czynności począwszy od użycia grzebienia, początkowo jednym zębem grzebienia próbujemy delikatnie czesać powolutku wyciągając i rozdzielając włosek po włosku. Zwracamy uwagę, by ich nie wyrywać. Jeśli czujemy, że włos się rozczesze, ale sporo go wyrwiemy to nasączmy go odpowiednimi kosmetykami. Niekiedy sierść trzeba poddać działaniu tego typu środków przez jakiś czas np. kilkanaście minut, po czym palcami obu rąk próbujemy poluzować kołtun od skóry ku końcom, dzieląc zbitek na coraz cieńsze pasma. Gdy uda nam się porozdzielać kołtuna na węższe pasemka próbujemy jednym zębem grzebienia dzielić pasemka na jeszcze cieńsze i w końcu przeczesujemy grzebieniem ustawionym wszerz, a na końcu używamy szczotki. Niektórzy pożądane efekty uzyskują używając najpierw szczotek a na koniec wieńczą swój sukces przeczesaniem z użyciem grzebienia. Jeśli możemy sobie pozwolić na obcięcie włosa np. w połowie długości kołtuna, wtedy będzie nam łatwiej wykonać proces rozczesywania. W ostateczności można też użyć nożyczek ostro zakończonych i po włożeniu między skórę a kołtun jednego z ich ramion w środek pasma, które dalej się kołtuni prowadzimy owo ramię nożyczek w kierunku końcówek włosa rozcinając tym jednym ramieniem kołtun. Nie należy używać w tym celu drugiego z ramion nożyczek gdyż straty we włosie będą zbyt duże. Uciekając się do tego ostatniego sposobu z użyciem nożyczek należy liczyć się niestety z wycięciem dużej ilości włosów, ale zawsze coś zostanie. Wybór sposobu zależy od stanu szaty. Powyżej opisana zasada radzenia sobie z kołtunami przestanie być potrzebna w miarę nabierania doświadczenia przez nowicjusza w pielęgnacji pudlej szaty Każdy bowiem nabywa wprawy i ostatecznie wypracowuje swoje metody działania, które są najlepsze w jego mniemaniu a także i wykonaniu. KĄPIEL Przystępujemy do kąpieli. Psa umieszczamy w wannie lub brodziku, w którym znajduje się mata anty poślizgowa lub coś w tym rodzaju. Jeśli pies nie jest przyzwyczajony do kąpieli, należy go wcześniej stopniowo nauczyć przebywania w wannie, a także kontaktu z wodą (która wypływając z prysznica wydaje dźwięki) oraz do polewania ciała. Można to zrobić zachęcając psa do wchodzenia lub stawiając go na dnie, wtedy pies przyzwyczai się, że kąpiel nie jest rzeczą, której trzeba się bać. Nie należy na tym etapie pozwalać sobie na to, że pies sam zadecyduje kiedy ma wyjść z wanny. Jest to bardzo ważne, by nie robił tego ze względu na swoje i nasze bezpieczeństwo. Wyskakując nagle mógłby się poślizgnąć i przewrócić, a w przypadku większego psa, nas też mógłby niefortunnie potracić. Gdy mamy oswojonego już psa można sobie na wszelki wypadek przymocować jakąś smycz, która nam psa powstrzyma. Musi być ona wytrzymała w razie jakby chciał on wyskoczyć. Długość smyczy musi być dostosowana do każdego psa - na tyle długa, by pies stał swobodnie, ale na tyle krótka by nie mógł wyskoczyć. Uwaga !!! Dużych pudli nie przywiązywać do kranu !!! (są bowiem zbyt silne i mogą go uszkodzić lub nawet wyrwać ze ściany ). Puszczamy wodę na dno brodzika lub ścianę wanny i czekamy aż ustabilizuje się na letniej temperaturze. Ta czynność już oswaja nam psa z mokra wodą i jej temperaturą, bowiem miejscem zetknięcia psa z wodą są jego czułe opuszki łap. Potem słuchawkę prysznica, prawie przylegającą do ciała psa przesuwamy równocześnie mocząc go, począwszy od dołu tylnych łap ku górze, zad, ogon potem dół łap przednich w kierunku "do góry", tułów i na końcu głowa z uszami, w które wcześniej powinniśmy wcisnąć waciki, co zapobiega zalaniu uszu wodą. W przypadku, gdyby nam się jednak woda dostała do środka ucha, ratunkiem jest trzepanie głową przez psa i wtedy natychmiast należy mu na to pozwolić, Siła odśrodkowa, jaka będzie wytworzona w momencie silnego trzepania wyrzuci nam wodę z najgłębszej strefy kanału słuchowego. Namoczonego psa polewamy rozcieńczonym szamponem. Najczęściej szampony mają zbyt gęsta konsystencję, by mogły swobodnie dostać się w głąb tak bujnej i długiej sierści, jaka jest u pudli. Masujemy rękami z rozczapierzonymi palcami, jakbyśmy prali sweter lub wykonujemy palcami obszerne okrężne lub proste, wzdłuż i z powrotem ruchy masujące, imitując rozczesywanie sierści. Można to zrobić tylko wtedy, gdy jest wystarczająco dużo piany, która nada poślizg. Następnie obficie spłukujemy psa woda ze słuchawki prysznica, która cały czas przylega do ciała. Tu się nie spieszymy . Płukanie pudla wymaga czasu i wody. Najpierw płuczemy z grubsza, a następnie każdą partię ciała powoli i dokładnie zatrzymując się wszędzie na dłuższą chwilę. Jedną ręką prowadzimy strumień, a drugą ręką od spodu podnosimy włos, poddając go działaniu strumienia z prysznica, a następnie wyciskamy lub wygniatamy z góry na dół spienioną wodę. Czynność mycia szamponem należy powtórzyć. Pierwsze mycie dobrym detergentem oczyszcza nam psa z brudu i kosmetyków a drugie, zmywa nam pozostałości brudnej wody po pierwszym myciu. Na koniec wyciskamy sierść psa jak wełniany sweter i nakładamy odżywkę także rozcieńczoną wodą. Masujemy ruchami okrężnymi, prostymi, wgniatamy w sierść a potem spłukujemy. Zarówno przy myciu, płukaniu i nakładaniu odżywki szczególną uwagę zwracamy na miejsca mało dostępne (np. za uszami, pod pachami) i tam szczególnie dbamy o dokładność wykonania naszych zabiegów. Jeśli mamy wątpliwości czy pies jest dobrze spłukany (szczególnie jest to ważne po drugim myciu szamponem, by detergent nie został na psie (co spowodować może szarość z zaschniętego szamponu lub reakcje uczuleniowe) spłukujemy jeszcze raz. Przypominam, że słuchawka prysznica powinna dotykać psa, bowiem w ten sposób strużki z prysznica rozchylają nam pasma włosów i docierają aż do skóry, wypłukując wszelkie pozostałości. Puszczenie strumienia z prysznica nad psem ( powoduje, ze woda spływa po wierzchniej warstwie włosa nie wchodząc głębiej. Po zakończeniu zabiegów w brodziku, wannie zachęcamy psa, by się otrzepał sam, najlepiej kilkakrotnie (tu znowu siła odśrodkowa pozbawi go nadmiaru wody z sierści). Psa zawijamy w chłonny szlafrok lub ręcznik najlepiej z dobrego gatunkowo frotte i zostawiamy go na 10 -20 minut. Chodzi o to by odsączyć nadmiar wody. W międzyczasie możemy psa rozwinąć ze szlafroka i spryskać mieszanką odżywki z oliwką i zawinąć ponownie. Po tym czasie, który jest uzależniony od gatunku włosa i długości sierści, psa stawiamy na stole i całego rozczesujemy a następnie suszymy. SUSZENIE Do wysuszenia pudla używamy suszarki. Suszarka taka powinna mieć dużą moc, siłę podmuchu, regulowaną temperaturę powietrza oraz termostat, który zapobiegnie przegrzaniu się i zniszczeniu suszarki. Ogólną zasadą jest suszenie, mające na celu wyprostowanie włosa, bo tylko wyprostowany włos można w miarę równo przyciąć w trakcie późniejszego strzyżenia. Kędzierzawy włos pudla trzeba więc jakoś wyprostować i stąd tak ważne jest suszenie pod suszarką w trakcie którego rozczesujemy włos na przemian szczotką lub grzebieniem. Robimy to partiami dzieląc włos na pasma i od samej skóry kierując strumień powietrza niemalże wzdłuż włosa ku ich końcom tak, aby strumień suszarki go delikatnie rozwiewał a nie kołtunił. Trzeba pamiętać by włos wysechł dokładnie ponieważ minimalna wilgoć skręci go nam z powrotem. Zwracamy uwagę na miejsca trudno dostępne np. za uszami. Przy fryzurach "długich" ( puppy clip, continental clip czy saddle clip) możemy pomagać sobie spinając partie mokrego włosa klamerkami, tak jak robią to fryzjerzy dla ludzi. Prawidłowo wykapany i wysuszony włos jest podstawą udanej fryzury. FRYZURY FCI ( Międzynarodowa Federacja Kynologiczna ) dopuszcza ocenę pudla , w określonych fryzurach wystawowych. Ma to na celu nie tyle, ostrzyżenie psa jak najwymyślniej się uda, lecz fryzura ma pokazać obfitość owłosienia i strukturę szaty. Na przestrzeni wieków podstawowe fryzury ulegały wielu modyfikacjom wynikającym ze zmian wzorca samego pudla, jak tez i mody, a także coraz większych umiejętności psich fryzjerów. Tak wiec podstawowymi czterema fryzurami są lion clip , modern clip , puppy clip, saddle clip. Cechą wspólną wszystkich tych 4 fryzur jest to, że wystrzyga się bardzo krótko maszynką pysk, policzki i podgardle, palce, nasadę ogona wraz z odbytem i brzuch. 1 ) Lion clip ( lew ) Charakterystyczny w tej fryzurze jest wielki kontrast pomiędzy obficie owłosionym przodem i głową psa, a wygolonym do "zera" tyłem. Włos od ok. pasa w kierunku głowy jest coraz dłuższy, a na głowie uformowany jest kask Dawniej tez pozostawiano na pysku brodę i wąsy, których teraz nie zostawia się, a ma to związek ze zmiana wzorca jeśli chodzi o czaszkę pudla. Owłosiony jest także ogon, na którym formuje się owalny lub okrągły pompon, takie same pompony otaczają stawy skokowe i nadgarstki. Na uszach zapuszczamy długi włos. Opisana powyżej fryzura uległa wielu modyfikacjom i w tej chwili praktycznie nie pojawia się na wystawach. Powszechnie natomiast wystawiane są pudle w odmianach lwa jako tzw. continental clip, różniący się od klasycznego lwa tym, ze dochodzą tu dodatkowo dwa pompony na wysokości guzów biodrowych ( u prawidłowo zbudowanego pudla centrum takiego pompona, patrząc z profilu wyznaczone jest na skrzyżowaniu linii pionowej, poprowadzonej przez guz biodrowy i linii poziomej przeprowadzonej w połowie odległości pomiędzy linią grzbietu tuż przy nasadzie ogona i guzem kulszowym). Nie ma w tej fryzurze kasku, a zamiast niego upina się włosy nad oczami na różne sposoby - inne przy lakierowaniu i inne przy włosach bez lakieru. Głowy dzisiejszych pudli są zupełnie inne niż przed 20-30 laty stąd zmiana z kasku na upinanie gumeczkami, co uwydatnia smukłość dzisiejszych pudlich czaszek. Fryzura ta cieszy się ogromna popularnością wśród wystawców, gdyż odzwierciedla ona temperament i istotę charakteru pudla a poza tym jest chyba najłatwiejszą i najmniej pracochłonna fryzurą wystawową pudla. 2) Modern clip ( federał ) Jest to bardzo wdzięczna i wygodna w życiu codziennym fryzura odzwierciedlająca budowę pudla jako typowego psa. Bardzo naturalne kształty tego typu strzyżenia harmonizują także z temperamentem i elegancją pudla. Najprościej można by ująć ją tak: tułów psa ostrzyżony na krótko, ale długość się waha w różnych partiach tułowia od ok. 0,5 cm do nawet 10 cm ( oczywiście bierzemy też pod uwagę wahania związane z wielkością psa - te mniejsze długości dotyczą częściej pudli toy i miniaturowych, a te większe tyczą się pudli dużych ). Włos dłuższy formujemy na kształt spodni na kończynach przednich i tylnych, na głowie, jako kask oraz na uszach i ogonie tworząc pompon. Federał wymaga dużej pracy w czasie strzyżenia natomiast jest niewymagający na co dzień. Generalnie mimo, że fryzura ta nie wydaje się skomplikowana to jednak należy pamiętać, że tu jakby rzeźbimy psa od nowa. Nie licząc partii ciała standardowo wystrzyżonych na krótko maszynką najkrótszy włos ma być obecny na zadzie i stąd coraz dłuższy rozchodzi się na tylne nogi tworząc spodnie. Takie spodnie mają być utworzone także na przednich nogach stopniowo jako coraz krótsze przechodząc w okolice kłębu i talii. Na głowie wykonujemy obfity kask, który z owłosionymi uszami musi jednak wielkością współgrać ze spodniami i pomponem na ogonie. Bardzo podobna do federała jest bardzo piękna fryzura scandinavian terrier clip, w której wystawiać możemy naszych psich weteranów. Od fedarała różni się ona dwoma szczegółami, które uniemożliwiają nam wystawienie poza klasą weteranów. Są to całkiem zgolone uszy i ogon lub pozostawienie na tych częściach włosa krótkiego. 3) Puppy clip ( fryzura szczenięca ) Pomimo, że w nazwie fryzury jest zasugerowany wiek psa, to jednak psy w tej fryzurze chodzą po wystawach nawet w klasie weteranów. Na pewno jest to najtrafniejsza forma przygotowania szaty młodego pudelka, który w trakcie rozwoju może mieć różne dysproporcje, a ta fryzurka pomaga nam zakamuflować najwięcej wad. Jest ona niezwykle efektowna, ale także wymaga dużo pracy i to zarówno przy jej formowaniu jak i na co dzień przy jej utrzymaniu. Po prostu pies generalnie jest cały obficie owłosiony. Włos od ok. pasa w kierunku głowowy jest coraz dłuższy, na głowie włos spinamy gumkami w różny sposób tj. przy lion clip lub czasami, gdy np. nie mamy wystarczająco długich włosów nad oczami formujemy kask. Grzbiet od ok. pasa w kierunku nasady ogona jest zestrzyżony na ok. 1 cm u pudli toy lub miniaturowych, a do ok. 3 cm u dużych. Wszystkie cztery kończyny są obficie zarośnięte. Owłosiony jest także ogon, na którym formuje się owalny lub okrągły pompon. Odmianą puppy clipa u dojrzałych egzemplarzy jest tzw. scandinavian clip ( fryzura skandynawska) 4) Saddle clip ( siodełkowa fryzura lub angielska ) Fryzura wyszukana, pracochłonna, wymagająca stałych poprawek dzięki największej ilości okrągłych bądź owalnych pomponów, z których każdy musi być proporcjonalnie i na okrągło regularnie przystrzygany. W zasadzie jest to nic innego jak continental clip z ta różnicą że tylna partia ciała jest inaczej strzyżona. Patrząc z profilu tylna noga psa posiada trzy pompony: jeden otacza całe udo i sięga do kolana, drugi od kolana do nieco ponad staw skokowy i trzeci pompon tj. przy lwie czy kontynentalu. Można by nazywać ta fryzurę , "fryzurą na 7 pomponów" bo patrząc na pudla w saddle clipie z boku widzimy ich właśnie 7: 1 -pompon głowy 2 -pompon tułowia 3 -pompon kończyny przedniej 4, 5, 6 -pompony kończyny tylnej 7 -pompon ogona Poza wymienionymi wyżej fryzurami wystawowymi mamy cała gamę różnych fryzurek ozdobnych i wygodnych, dla psów uczulonych na maszynkę lub przygotowanych na wyjazdy urlopowe nad wodę np. karakuł , wakacyjna oraz wiele innych w zależności od fantazji strzygącego i właściciela. I ta ostatnia cecha jest niewątpliwą zaleta naszego psiaka, którego wygląd możemy zmieniać w zależności od różnych sytuacji, a nawet jak nam się jedna fryzura nie spodoba to w niedługim czasie możemy ja zmienić, bo pudel odrasta bardzo szybko. źródło: Klub Pudla w Polsce
Wojcieszyn - 07 listopada 2023. Pudel pudelek miniatura red/apricot piesek 2,5 miesiąca. 3 900 zł. Łódź, Widzew - 07 listopada 2023. Szczeniak piesek Pudel Miniaturowy Toy Mini red płowy czerwony suczka. 3 500 zł do negocjacji. Wolsztyn - 06 listopada 2023. Pudel miniaturowy/toy suczka. 5 000 zł do negocjacji.
Data aktualizacji: 20-07-2022 Pudel miniaturowy zaliczany jest do jednych z najbardziej inteligentnych ras wśród psów. To także niezwykle wesołe zwierzę, które jest jednocześnie bardzo czułe oraz bystre. Decydując się na tą rasę psa, warto jednak zachować ostrożność, ponieważ wymaga ono poświęcenia mu sporej uwagi. Jakie są jego najważniejsze cechy? Na co warto w szczególności zwrócić uwagę decydując się na tę rasę? Przygotowaliśmy dla Ciebie odpowiedzi na te i inne pytania. Zobacz, co musisz wiedzieć, zanim pudel miniatura pojawi się w Twoim domu. Jak wygląda pudel miniaturowy? Pudel miniaturowy odznacza się bardzo szlachetnym wyglądem. Jego cechami głównymi jest stosunkowo smukły pyszczek oraz długa szyja. Charakterystycznym elementem rasy jest również kręcona oraz bardzo obfita sierść, o którą należy odpowiednio zadbać. Wyróżnia się kilka najpopularniejszych umaszczeń, z jakimi można się spotkać. Do najbardziej popularnych zaliczyć można: szarą, białą, brązową, czarną, red. Pudel miniatura – jakie są odmiany tej rasy? Pudel miniaturowy nie ma podziału na inne odmiany, jak ma to miejsce w przypadku innych ras psów. Możliwe jest jedynie spotkanie się z innym nazewnictwem. Najczęściej spotykanymi określeniami tej rasy są: Barbone, Caniche, Miniature Poodle. Główna rasa pudli dzieli się natomiast na trzy podstawowe wielkości – psy duże, średnie oraz najmniejsze, innymi słowy - standardowe, miniaturowe i toy. Dwie ostatnie odmiany są często ze sobą mylone, jednak jeśli porównać pudla miniaturkę i pudla toy, można łatwo zobaczyć, że psy miniaturowe są większe niż odmiany toy. Źródło: Pudel miniaturowy - charakter psa Pudel miniatura to stosunkowo mały pies. Warto jednak pamiętać, że wygląd szczeniaka nie świadczy o wyglądzie dorosłego osobnika. Miniatura tej rasy to psy cechujące się bardzo dużym przywiązaniem do człowieka, ale również i dużym temperamentem. Pudel miniaturka za wszelką cenę będzie chciał brać czynny udział w codziennych obowiązkach swojego właściciela. Dużą zaletą rasy jest możliwość dostosowania się nawet do zamkniętych przestrzeni, co jest szczególnie ważne dla wszystkich mieszkających w blokach. Warto jednak pamiętać, że rasa ta potrzebuje, aby zapewnić jej dużo aktywności fizycznej, ale również umysłowej. Pudel miniatura to idealny stróż, jednak nie należy obawiać się agresji wobec obcych osób. Psy tej rasy nie lubią spędzać czasu w samotności. Kluczowe jest zatem poświęcanie czworonogowi dużej ilości uwagi oraz czasu – szczególnie jeżeli będzie musiał zostawać sam w domu. W przeciwnym przypadku rasa ta będzie chciała zwrócić na siebie uwagę. Objawiać się to może niszczeniem przedmiotów. Jakiego żywienia wymaga pudel miniaturowy? Karmienie miniaturki pudla uzależnione jest od wieku psa. W przypadku szczeniaków konieczne jest stosowanie karmy przeznaczonej dla miniaturowych ras. Dzięki temu pudel miniatura nie będzie miał problemów z przyjmowaniem pokarmu. W przypadku dorosłych osobników dieta powinna być wzbogacona o kwasy omega-3 oraz omega-6 – wpływają one bezpośrednio na doskonałą jakość sierści oraz skóry czworonoga. Pudel miniatura powinien być karmiony do trzech razy dziennie. Może być to także domowe jedzenie dla psa. Po posiłku należy unikać jego aktywności fizycznej przynajmniej przez pół godziny. Pies senior z tej rasy powinien otrzymywać dostosowaną karmę dla psów w podeszłym wieku. Starsze psy potrzebują znacznie mniej kalorycznego jedzenia – uwarunkowane jest to tendencją do przybierania zwierzęcia na wadze. Warto jednak zwrócić uwagę na podawaną karmę – w przypadku zaawansowanego wieku, pudel miniatura może borykać się z problemem niedowagi. Źródło: Jaki wzrost i wagę osiąga pudel miniatura? Pudel miniatura to stosunkowo niewielki pies. Dorosłe osobniki osiągają maksymalnie od 28 do 38 centymetrów wysokości. Waga odpowiednio karmionego pudla waha się w przedziale od 4 do 7 kilogramów. Trzeba jednak zaznaczyć, że wymiary te są orientacyjne. W przypadku niewłaściwie prowadzonej diety zwierzęcia jego waga może znacznie odbiegać od przyjętych standardów. Warto pamiętać, że otyłość u tej rasy nie jest wskazana. Czy pudel miniaturka jest podatny na choroby? Bardzo dobrą wiadomością dla wszystkich decydujących się na pudla miniaturkę jest fakt, że psy te nie należą do ras, które często chorują. Bardzo często określane są również rasą psów długowiecznych. Warto jednak pamiętać, że nie oznacza to sytuacji, w której pudel nie będzie wcale chorował. Do najczęstszych chorób, z jakimi można się spotkać u pudla miniaturowego zalicza się choroby oczu oraz problemy z układem kostnym. Należy więc profilaktycznie wybierać produkty, które zapewnią dobrą kondycję zębów u psa. Uchroni je to przed zbyt szybkim psuciem się uzębienia. Rasa ta ma tendencję do znacznie mocniejszego odkładania się osadu kamienia na zębach, dlatego profilaktyczne przekąski czyszczące zęby są bardzo wskazane. Źródło: Jak wygląda pielęgnacja, której wymaga pudel miniaturka? Pudel miniaturka wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Jeżeli nie masz czasu dla pielęgnacji pudla, nie powinieneś decydować się na tę rasę. Pudle wymagają regularnego strzyżenia, oznacza to przynajmniej kilka wizyt w ciągu roku. Po każdym spacerze pudel wymaga przeglądu sierści – konieczne jest usunięcie wszelkich małych gałązek oraz liści, które mogłyby zaplątać się w jego gęstą sierść. Jeżeli pudel będzie obcinany na krótko, wówczas należy zapewnić mu ubranie, które chronić go będzie przed przeziębieniem. Wyróżnić można cztery podstawowe sposoby strzyżenia pudla: lew amerykański – cięcie oparte na kwadracie, którego celem jest podkreślenie długiej szyi zwierzęcia, efekt ten uzyskuje się poprzez wymodelowanie grzbietu zwierzęcia, lew kontynentalny – najbardziej klasyczna i najstarsza fryzura dla pudli, cięcie przypomina amerykańskiego lwa, lecz bez pomponów pozostawionych na ogonie oraz części lędźwiowej, puppy clip – strzyżenie oparte na kwadracie, w tym wypadku jednak pozostawia się długie włosy na kończynach zwierzęcia, federal – korpus mocniej ostrzyżony – w szczególności stopy, ogon czy brzuch. W tym strzyżeniu pozostawia się charakterystyczne pompony, w szczególności na końcu ogona. Pudel miniaturowy – dla kogo będzie to odpowiednia rasa? Pudel miniaturowy to niezwykle inteligentna rasa psów. Zwierzę odznacza się bardzo dużym sprytem. Przedstawiciele tej rasy nie lubią jednak złych bodźców zewnętrznych, wszystko dlatego, że psy te są bardzo wrażliwe. Pudel miniaturka uwielbia aktywność fizyczną, dlatego będzie idealnym kompanem dla wszystkich lubiących aktywny wypoczynek. Należy pamiętać o zapewnieniu zwierzęciu aktywności fizycznej – w szczególności wtedy kiedy pozostaje on sam przez dłuższy okres czasu. Jak wygląda tresura pudla miniaturowego? Pudle należą do bardzo inteligentnych oraz sprytnych zwierząt. Poświęcenie odpowiedniej ilości czasu pozwoli w stosunkowo krótkim czasie opanowanie większości komend. Jeżeli pudel jest odpowiednio stymulowany bardzo chętnie nawiązuje współpracę ze swoim opiekunem. Naukę zawsze warto przeprowadzać wtedy kiedy pies jest wypoczęty oraz zrelaksowany. Naukę należy rozpocząć już od pierwszego dnia, w którym czworonóg po raz pierwszy zawita do Twojego domu. Bardzo wiele osób odkłada naukę zwierzęcia kierując się ich niewinnym wyglądem. Jest to najczęstszy błąd popełniany podczas szkoleń. Źródło: Jak zachowuje się pudel miniaturka w stosunku do innych zwierząt? Dużą zaletą pudla miniaturowego jest jego akceptacja innych psów. Akceptuje on ich obecność pod warunkiem, że te nie będą mu się narzucały. Psy te doskonale dogadują się ze starszymi zwierzętami, jednak nie oznacza to, że nie potrafią nawiązać kontaktu z młodymi psami lub szczeniakami. Pudel miniaturka jest przyjaźnie nastawiony do kotów w swoim otoczeniu. Jeżeli posiada się kota, pies będzie traktował go, jako członka swojego stada – chętnie będzie go obserwował oraz zachęcał do zabawy. Największy problem stanowią obce koty spotkane na spacerze – wówczas często może chcieć gonić obcego kota. Jaka smycz dla pudla miniaturki będzie najlepsza? Już od pierwszych chwil pudla w domu należy przyzwyczajać go do obroży oraz smyczy. Najlepsze będą modele regulowane, które można zwiększać wraz ze wzrostem czworonoga. Warto pamiętać, że zarówno obroża, jak i smycz nie powinny być ciężkie i problematyczne dla zwierzęcia. Wielkość smyczy powinna być dopasowana do wielkości psa. Jeżeli pojawia się problem w dopasowaniu odpowiedniej smyczy dla miniaturki pudla, warto wybrać profesjonalny sklep, w którym znajdzie się wskazówki dotyczące najlepszych rozwiązań. Pudel miniaturka – cena psa Ceny pudla miniaturki zaczynają się już od około 2 tysięcy złotych. W zależności od wybranej hodowli, umaszczenia oraz rodowodu, koszt kupna wymarzonego psa może znacząco rosnąć. Ceny niektórych osobników mogą sięgać nawet zawrotnej kwoty 10 tysięcy złotych. Warto pamiętać, że cena uzależniona jest przede wszystkim od renomy hodowli oraz rodowodu, jaki zwierzę posiada. Źródło: 📍 Ile żyje pudel miniaturowy? Pudel miniatura cechuje się stosunkowo długim okresem życia. Dbając o odpowiednią dietę, regularne wizyty u weterynarza oraz zapewniając mu odpowiedni ruch, rasa ta może dożyć nawet 15 lat. 📍 Ile kosztuje pudel miniaturowy? Cena pudla miniaturowego uzależniona jest od wielu czynników. Najważniejszym z nich jest fakt czy pies ma rodowód. Standardowo ceny zaczynają się od 2 tysięcy złotych i dochodzą nawet do 10 tysięcy. 📍 Ile waży pudel miniaturowy? Pudle miniaturowe dorastają do 28-35 centymetrów wysokości w kłębie. Ich waga jest stosunkowo niewielka – średnio wynosi od około 4 do 7 kilogramów.
\n\n\n\n \n jak wygląda pies pudel
Oglądając jego zdjęcia, trudno powstrzymać śmiech – Wprost. Ten pies wygląda jak foka albo owca. Oglądając jego zdjęcia, trudno powstrzymać śmiech. Pudel o imieniu Goma nadaje nowe
Pudel – czego nie wiesz o tej rasie? Inteligentny, wesoły, pozbawiony agresji – właśnie taki jest pudel. To zwierzę, które zachwyca zarówno urodą, jak i błyskawicznym przyswajaniem nowych komend. Istnieją różne odmiany tych wyjątkowych psów. Dowiedz się więcej o rasie, która potrzebuje mnóstwo kontaktu z opiekunem. Pudle to wieloletnia rasa psów o unikalnym wyglądzie. Jednak dla wielu ludzi to tylko przesadnie wystylizowane maskotki opiekunów. Nietuzinkowa fryzura sprawia, że niektórzy nie zwracają uwagi na inne cechy zwierzęcia, a to ogromny błąd! Często psy pudle nazywa się nawet „francuskimi pieskami”. Takie podejście jest dla nich wyjątkowo krzywdzące. W rzeczywistości rasa psa pudel, pod ciekawą sierścią skrywa mądrego i niezwykle lojalnego towarzysza. Jeśli planujesz przyjąć zwierzę pod swój dach, poznaj przedtem najważniejsze informacje na jego temat. Będzie Ci łatwiej wychować szczęśliwego, posłusznego psiaka, który stanie się fantastycznym przyjacielem rodziny. Rasa psa pudel Zgodnie z niektórymi teoriami, pudle towarzyszą nam od czasów Cesarstwa Rzymskiego. W wielu dziełach z tamtego okresu widać psy zaskakująco podobne do pudli. W myśl innej teorii jest to rasa, która powstała ze skrzyżowania psów myśliwskich i pasterskich z terenów Islandii. Brakuje jednak badań, definitywnie stwierdzających prawdopodobieństwo obydwóch wersji. Wiadomo natomiast, że już w okresie wczesnego średniowiecza tego rodzaju psy można było spotkać we Francji, Niemczech i w większości innych krajów Europy. Co ciekawe, w latach trzydziestych ubiegłego wieku, jako kraj pochodzenia, pudlom wpisano Francję ze względu na posiadanie największych hodowli tej rasy. Pierwotnie we Francji te psy nazywano barbetami, co nawiązywało do ich kosmatych bród. Później rozpowszechniło się określenie Caniche pochodzące od słowa cane, co oznacza kaczkę. Oczywiście nie chodzi tu o podobieństwo w wyglądzie. W wieku XIV pudle traktowano jako typowe psy myśliwskie wykorzystywane w łowach na kaczki oraz inne dzikie ptactwo. Natomiast współcześnie stosowana nazwa pochodzi od słowa, które w starogermańskim oznacza kałużę. Określenie „pudel” ma też związek z pływaniem – przedstawiciele tej rasy są świetnymi pływakami. Nie jest jasne, kiedy zwierzę trafiło do Polski. Warto jednak zwrócić uwagę na obraz Jana Matejki „Zawieszenie dzwonu Zygmunta”, na którym widoczny jest Bielik. To właśnie on jest pierwszym psem tej rasy w Polsce, o którym wiemy. Przeczytaj także: Najmądrzejsza rasa psów – ranking psiej inteligencji Jak wygląda pudel? Rasa pudel bez dwóch zdań należy do grona najbardziej eleganckich psów na świecie. Ich proporcje ciała są zawsze harmonijne, ruchy płynne, a futro okazałe, gęste i wyjątkowo poskręcane. Charakterystyczne u pudli są stosunkowo krótkie plecy w porównaniu do długich nóg, przy czym tylne łapy są wyraźnie bardziej muskularne. Psy te mają wydłużoną, prostą głowę z lekko ukośnie osadzonymi oczami. Ogon jest natomiast ulokowany dość wysoko i zazwyczaj w czasie ruchu mocno wygina się w górę. Pudle należą do psów długo i szorstkowłosych, a ich futro jest miękkie, wełniste i dość gęste. W odróżnieniu od wielu innych ras, zamiast okresowo linieć, ich sierść nieprzerwanie rośnie – dlatego należy ją regularnie strzyc. Naturalnie długa i gęsta sierść powoduje, że zwierzętom wymyślane są różnorodne fryzury, od których zależy to, jak wygląda pudel. Ta rasa eleganckich psów charakteryzuje się niezwykle ciekawym umaszczeniem. Od całkowicie czarnych, przez różne odcienie srebra bądź szarości, aż po biele czy brązy. Warto jednak zauważyć, że u rodowitych pudli, niezależnie od wariantu umaszczenia, zawsze jest ono jednolite i równomierne. Wyróżniamy cztery warianty wielkościowe pudli: Pierwszy to pudel królewski, zwany też dużym – jego wysokość w kłębie mieści się między 45 a 60 cm, natomiast waga wynosi 18–32 kg. Popularny jest również pudel średni, którego wysokość w kłębie waha się w granicach 35–40 cm, a waga od 11 do 13 kg. Kolejny jest pudel miniaturowy. Drobny psiak ma w kłębie 28–35 cm, a waży jedynie 4-7 kg. Natomiast pudel toy dorasta najwyżej do 28 cm, a jego waga to mniej więcej 4 kg. Pudel – charakter Wiesz już, jakimi cechami wyglądu wyróżnia się pudel. Jednak zanim zdecydujesz się na tę rasę, warto poznać również charakter tego zwierzęcia. Wiele osób używa określenia „francuskie pieski”, sugerując w ten sposób, że pudel dobrze wygląda, ale inteligencją nie grzeszy. Jednak nie można się bardziej mylić, jeśli chodzi o te zwierzęta. Są one niezwykle lotnymi uczniami, a niejednokrotnie wykazują się wręcz ponadprzeciętną inteligencją. W wielu rankingach najinteligentniejszych psów zajmują nawet drugie miejsce. Poza tym psy pudle nieraz wykazują silne przywiązanie do opiekunów oraz są bardzo wierne. Pudel pies – z natury wesoły, kocha ruch i zabawy na świeżym powietrzu. Warto jednak pamiętać, że te zwierzęta były wykorzystywane w łowach na ptactwo i do dziś zachowały się w nich wyraźne instynkty łowieckie. Dodatkowo przy wyborze psa, warto zwrócić uwagę na jego rozmiar – duże pudle siłą rzeczy mają większe powody do pewności siebie, dlatego są bardziej zrównoważone i spokojne. Mniejsze odmiany, szczególnie pudel miniaturowy z natury jest dość hałaśliwy. Zaniedbany staje się szczekliwy, smutny i strachliwy. Pies ten nie może być absolutnie odsunięty od codziennych zajęć rodziny – powinien aktywnie towarzyszyć w jej życiu. To wesołe zwierzę, które bardzo przywiązuje się do opiekuna. Energiczny psiak będzie czuł się dobrze w domu z dziećmi. Jest zawsze chętny do działania – uwielbia różnorodne aktywności. Jeśli chodzi o średniego pudla, to jest bardziej żywiołowy niż pudel królewski, ale również i bardziej uparty. Wesołe usposobienie sprawia, że to idealny towarzysz dla rodziny. Pamiętaj – pudel lubi być w centrum uwagi, a gdy nauczy się jakiejś sztuki, to chętnie ją powtarza. Królewska odmiana uwielbia naukę nowych sztuczek. Te inteligentne zwierzęta dobrze dogadają się z innymi czworonogami, a także z dziećmi. Kochają kontakt z człowiekiem, dlatego nie powinny na długo zostawać same w domu. Rasa ta nie ma żadnych większych wymagań co do warunków mieszkaniowych, jeśli zapewnisz zwierzęciu dostatecznie dużo ruchu na świeżym powietrzu. Jedynie duże pudle mogą odczuwać dyskomfort, jeśli będą żyły w mikroskopijnym mieszkaniu. Zastanawiasz się, czy wychowanie pudla jest trudne? Rasa eleganckich psów jest jedną z łatwiejszych w tresurze, dlatego nawet początkujący opiekun spokojnie sobie z nią poradzi. Musi być jedynie konsekwentny, w miarę delikatny i wyrozumiały – ale też stanowczy. Nie jest zalecane stosowanie przymusu fizycznego, bo przynosi to odwrotny efekt. W pierwszej kolejności należy nauczyć zwierzę zostawania samemu w domu. Wyjątkowe przywiązanie do opiekuna często objawia się występowaniem silnego lęku separacyjnego, który w skrajnych przypadkach wymaga leczenia behawiorystycznego. Sprawdź również: Rasy psów dla dzieci – jak wybrać? Podpowiadamy! Pies pudel – pielęgnacja czworonoga Czy pudle są tak delikatne, na jakie wyglądają? Dowiedz się więcej o ich zdrowiu, karmieniu oraz pielęgnacji sierści. Pielęgnacja psa o wyjątkowej sierści Jak się domyślasz, pielęgnacja pudla wymaga dużego zaangażowania ze strony opiekuna. Z pewnością konieczne jest regularne cięcie futra – możesz zająć się tym samodzielnie lub zdecydować się na wizytę u groomera. Takie podcinanie można przeprowadzać bez pomocy fachowca, stosując odpowiednią maszynkę do strzyżenia psów. Sierść musi być szczotkowana nawet kilka razy w tygodniu. Pamiętaj, żeby nie decydować się na zbyt krótką fryzurę u zwierzęcia, kiedy jest zima, bo konieczny będzie zakup ubranka. Pudel – rasa, która cieszy się dobrym zdrowiem Jeśli chodzi o kondycje, w dzisiejszych hodowlach nacisk został przeniesiony z wyglądu psów na ich zdrowie oraz wydłużenie długości życia. Efekty są już widoczne, bo rasa pudel stała się obecnie zasadniczo zdrową i dość długowieczną. W dobrych warunkach zwierzęta średniej wielkości dożywają spokojnie do 15 lat. Ile zdrowiem cieszy się pudel duży? Długość życia w przypadku największej odmiany tej rasy to około 11 lat. Wciąż u pudli odnotowuje się choroby, jednak nie ma ich zbyt dużo. Głównie należą do nich choroby stawów – te dotyczą przede wszystkim królewskich pudli. Problemy z dysplazją stawów biodrowych wynikają po prostu z wielkości tych zwierząt. Mogą również cierpieć na skręt żołądka. Miniaturowe zwierzęta często mają problemy z infekcjami uszu. Dodatkowo występuje u nich skłonność do odkładania się kamienia nazębnego. Pudel toy miewa problemy z uszami, a czasem także z chorobami endokrynnymi. Tej rasie jak wielu innym, zdarzają się schorzenia oczu, przy których najczęstszymi jest postępujący zanik siatkówki oraz jaskra. Niestety obie prowadzą do ślepoty. Warto też pamiętać, że wybór sprawdzonej hodowli ogranicza ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych. Pudel – pies, który potrzebuje dobrze zbilansowanej diety Pies nie ma szczególnych wymagań żywieniowych. Warto zapewnić mu dobrej jakości karmę, która jest bogata w mięso. Powinna być pełnoporcjowa, czyli zapewniać wszystkie niezbędne witaminy i charakteryzować się odpowiednią zawartością białka, tłuszczu i węglowodanów. Najlepiej sprawdzi się karma pozbawiona zbóż, na przykład VetExpert Raw Paleo Puppy Medium Turkey. To produkt, który wspiera rozwój prawidłowej mikroflory przewodu pokarmowego dzięki zawartości bakterii Enterococcus Faecium. Karma dba również o zwiększenie odporności zwierzęcia. Oprócz tego – zadbaj o urozmaicenie diety przysmakami. Dzięki nim wzmocnisz pozytywne zachowania psiaka, a nauka sztuczek i komend będzie przebiegała sprawniej. Dla kogo pudel będzie najlepszym wyborem? Tak naprawdę to pupile dla każdego! Są łatwe w tresurze, przyjazne, towarzyskie, inteligentne oraz kochają ruch na świeżym powietrzu, a także zabawę w domu. Wciąż widać u nich instynkt łowiecki, jednak objawia się on jedynie przy zabawach jak aportowanie czy gonienie za czymś. Nigdy nie widać u nich natomiast agresji. Dzięki temu pudle świetnie dogadują się z innymi zwierzętami w domu oraz są odpowiednie dla dzieci. Wymagają pewnych zabiegów pielęgnacyjnych, jednak z pewnością sobie z nimi poradzisz. Jeśli chodzi o zdrowie, nie masz się o co martwić, bo to długowieczne zwierzęta. W Twoim domu zamieszka pies pudel? W sklepie Apetete sprawdź produkty, które doskonale sprawdzą się dla tej rasy.
Pomimo niewielkich rozmiarów w miotach Pudel Miniaturowych może liczyć 6 szczeniąt. Podsumowując, chciałbym zauważyć, że pudel karłowaty to najmądrzejszy pies ozdobny, gotowy na wszelkie sztuczki ze względu na miłość mistrza. Takie zwierzę nadaje się zarówno do ciasnych warunków życia, jak i przy dużej liczbie mieszkańców..
Pierwsze pudle pojawiły się w północnej Europie jako psy myśliwskie oraz aportujące z wody. Pudle są bardzo inteligentne, zajmują drugie miejsce w rankingu najmądrzejszych psów. Rozróżniamy cztery rodzaje pudli: 1) Pudel duży 2) Pudel średni 3) Pudel miniatura 4) Pudel toyNie mają sierści tylko włosy, dzięki temu są to idealne psy dla osób które cierpią na alergie. Są oddane swoim właścicielom, wierne i skore do zabawy nawet do późnego wieku. Psy tej rasy nie przysparzają żadnych problemów, szybko uczą się wychowania jak i sztuczek. Nie są to psy agresywne ale są czujne, mało szczekają. To idealny pies dla początkującego właściciela jak i dla każdej rodziny. ŚRODOWISKO: Pudle zazwyczaj przystosowują się do wszystkich klimatów. Mogą mieszkać zarówno w domu jak i mieszkaniu jednak potrzebują dużo Szkolenie pudli jest bardzo proste. Bardzo szybko uczą się różnych sztuczek nawet tych skomplikowanych dlatego mówi się, że to idealne psy cyrkowe. PIELĘGNACJA: Pielęgnacja tej rasy psów jest bardzo wymagająca i dosyć kosztowna jeżeli wybieramy opcje fryzjera. Przynajmniej co 4 tygodnie trzeba strzyc włosie a także kąpać. Codziennie czesanie włosów musi stać się naszym nawykiem inaczej szybko kołtunieją. ZDROWIE: Pudle są raczej zdrową rasą. Odmiana duża psa jest skłonna do dysplazji stawu biodrowego. Mniejsze odmiany mogą wcześnie tracić zęby. Wszystkie pudle mogą mieć częste zapalenie uszu a także ropienie z oczu, trzeba pamiętać o ich ciągłym czyszczeniu. PRZYSPOSOBIENIE RODZINNE: Pudle nadają się dla każdej rodziny. Są tolerancyjne i łagodne w stosunku do dzieci. Uwielbiają towarzystwo.
W żywieniu psów rasy pudel, każdej odmiany, ważne jest zdrowe żywienie. W diecie nie powinno zabraknąć nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega – 3 i – 6, które wzmocnią skórę i sierść psa, a także zadbają o jego stawy. Przyjmuje się, że psia dieta powinna zawierać ok. 70-80% mięsa, resztę to warzywa i owoce.

Cockapoo z dłuższym włosem©Shutterstock. Pieski które ważą do około 5,5 kg pochodzą od pudli miniaturek. Te nieco większe, ważyć mogą od 9 do 15 kg. Charakterystyczna jest dość dużą, zaokrąglona głowa dość dużymi, wiszącymi jak u spaniela uszami. Tułów psa jest dość masywny, ciężki, ogon dość długi.

i5Kyqe. 308 314 468 495 172 189 69 67 414

jak wygląda pies pudel